Menu

Zima 2019

Kilka dni w Małopolsce: Zakopane, Kraków, Nowy Sącz i Krynica-Zdrój.
31
grudnia
2020
15.07

EIC „Sawa” i wagon 145Ab

Powrót do Warszawy rozpocząłem przejazdem osobówką do Krakowa. Na stacji spotkałem SM42-1006 w historycznym malowaniu, która w sezonie obsługiwała pociągi turystyczne na trasie Chabówka — Nowy Sącz.

#Fot. 2813
Dworzec w Nowym Sączu.
#Fot. 2814
SM42-1006 w historycznych barwach.
#Fot. 2815
EN57-1328 jako R 30657 z Tarnowa do Krynicy-Zdroju.

R 30610 Jaworzyna

Jaworzyna odjechała z Nowego Sącza z pięciominutowym opóźnieniem, o 15.28. Obsługę stanowiła jednostka EN71-016, ta sama, którą poprzedniego dnia jechałem z Nowego Sącz do Krynicy-Zdroju.

#Fot. 2816
ET21-658 odstawiona przy hali wachlarzowej w Nowym Sączu.
#Fot. 2817
ET41-139

Rozkład jazdy nie był zbytnio napięty i już przed Tuchowem zniwelowaliśmy opóźnienie, a do Tarnowa dojechaliśmy pięć minut przed planem. W związku z wygenerowanym w ten sposób sześciominutowym postojem, udało się zrobić kilka zdjęć z peronu.

#Fot. 2820
EN71-016 w Tarnowie.

Do Krakowa dojechaliśmy minutę po czasie — o 18.45. Do odjazdu Sawy pozostała mi około godzina.

EIC 3112 Sawa

Skład został podstawiony około 10 minut przed planowym odjazdem. Wystarczyło mi czasu, aby zrobić zdjęcia ze statywu: zarówno lokomotywy jak i ciekawszych wagonów w składzie.

#Fot. 2823
EP09-046 z pociągiem EIC 3112 „Sawa” do Warszawy Wschodniej. Obok EN77-002.

Tego dnia Sawy prowadziła EP09-046 w historycznym malowaniu, które niestety zostało zakryte niepodległościową okleiną.

Wagon 155A

W charakterze wagonu gastronomicznego jechał wagon 155A o oznaczeniu 61 51 85-71 002-2 BR4mnouz. Jest to modernizacja wagonu drugiej klasy typu Görlitz90 na wagon z czterema przedziałami klasy drugiej i częścią barową.

Wykonano jedynie trzy takie modernizacje, każdą w innym zakładzie: wagon 61 51 85-71 000-6 został zmodernizowany przez Pesę, 61 51 85-71 001-4 przez Newag a ostatni z nich — ten który został włączony w skład Sawy — przez ZNTK Mińsk Mazowiecki.

Koncepcja wagonu nie sprawdziła się. Część barowa ma wyłącznie miejsca stojące i w trakcie eksploatacji przedziały drugiej klasy przeznaczono na miejsca konsumpcyjne Warsu. W przedziałach zamontowane są duże stoliki, które ułatwiają spożywanie posiłków, ale jednocześnie bardzo utrudniają zajmowanie miejsc.

Więcej informacji o wagonach 155A można znaleźć w Bazie Wagonów.

#Fot. 2832
Wagon klasy drugiej z częścią barową typu 155A o numerze 61 51 85-71 002-2.

Wagon 145Ab

Jako pierwszą klasę w Sawie przewidziano wagon typu 145Ab, czyli wagon z sześcioma klasycznymi przedziałami pierwszej klasy i trzema czteroosobowymi przedziałami menedżerskimi. Mimo tego, nie wprowadzono do tego pociągu oferty menedżerskiej, czyli dopłaty do miejsc w przedziałach czteroosobowych, w ramach której podróżny otrzymywał ciepły posiłek do zajmowanego miejsca. Zatem miejsca te sprzedawano jako zwykłą pierwszą klasę. Mi udało się kupić bilet w ofercie SuperPromo za 109 złotych.

Partię dziesięciu wagonów 145Ab zbudowano w HCP w 1996 roku. Jest to odmiana typu 145A, który był jedynką standardu Z2 — PKP zamówiły osiem takich wagonów w 1994 roku i były to pierwsze klimatyzowane wagony zbudowane w Polsce.

#Fot. 2833
Wagon klasy pierwszej 145Ab o oznaczeniu 61 51 19-70 377-0 A9emnouz.
#Fot. 2834
Tabliczka fabryczna.
#Fot. 2835
Drzwi łączące przedsionek z korytarzem bocznym. Nad drzwiami błędne oznaczenie: A9mnouz — brakuje litery e, oznaczającej przedziały menedżerskie.
#Fot. 2825
Przedział 1 klasy.

145Ab różniły się od 145A wyposażeniem trzech środkowych przedziałów, które wykonano jako klasę biznes — zamiast sześciu zamontowano cztery fotele, duży rozkładany stolik i szafki na ubrania. Przy każdym z foteli umieszczono przyciski do sterowania oświetleniem.

Po wagonach widać ich wiek, w szczególności jeżeli chodzi o estetykę wykonania przedziałów menedżerskich. Jednak przedziały te są naprawdę wygodne i jeżeli taki wagon jedzie jako zwykła jedynka — naprawdę warto polować na miejsca z przedziałów 4., 5. lub 6.

#Fot. 2826
Przedział menedżerski.
#Fot. 2828
Przyciski sterowania oświetleniem umieszczone przy każdym z foteli.

Podróż przebiegła przyjemnie: z Krakowa ruszyliśmy planowo co do minuty, o 19.45. Do Warszawy Zachodniej przyjechaliśmy o 22.07, dwanaście minut przed rozkładem. Uzyskaliśmy w ten sposób średnią prędkość między tymi stacjami równą 131 km/h.

W ten sposób kończę relację z wyjazdu zimowego w lutym 2019 roku.

Wpis jest częścią serii Zima 2019, zobacz również:
poprzedni wpis: „Szynobus” EN71