Archiwum: październik 2013
X Międzynarodowe Targi Kolejowe TRAKO, Gdańsk
Tegoroczna edycja targów TRAKO odbyła się w dniach 24–27 września 2013 roku. Obyło się bez wielkich premier. Większość producentów woli urządzać pokazy premierowe podczas targów InnoTrans w Berlinie, które odbywają się naprzemiennie z TRAKO. Niemniej, było trochę ciekawego taboru.
Dzisiaj jednak krótki wstęp — podróż do Gdańska. Wybór padł na TLK 15103 Kaszub
. Niegdyś jeden z bardziej prestiżowych ekspresów w Polsce, obecnie zdegradowany do kategorii TLK, chociaż czas ma możliwie dobry, a skład jest zestawiony lepiej niż niejeden ekspres. Taryfa TLK została wprowadzona niejako w rekompensatę za długi czas przejazdu.
#
TLK 15103Kaszub
Planowo, pokonanie odcinka Warszawa Centralna — Gdańsk Główny zajmuje 4 godziny i 46 minut, a do przejechania jest 446 kilometrów, co daje prędkość handlową 94 km/h.
Niestety przez jazdę przez jazdę przez sam Inowrocław (i postój tamże) oraz dodatkowe postoje na stacjach pomiędzy Kutnem a Bydgoszczą Kaszub
złapał plecy i do Gdańska dojechał o 21.27 zamiast 20.47 (+40). Przed stacjami zapowiedzi drużyny konduktorskiej zostały poszerzone o informację o opóźnieniu, a przed Tczewem również o skomunikowaniu pociągu pospiesznego
(który oczekiwał przy tym samym peronie, zresztą). Bywa.
Ponadto, od jakiegoś czasu zauważyłem, że w zapowiedziach zaczęto używać zwrotu: życzymy udanego pobytu lub dalszej dobrej podróży
(mniej więcej). A do tego ostatnio pojawiły się w przedsionkach wagonów takie plakaty z informacjami dotyczącymi zasad i usług dostępnych w pociągu:
#
Istotne informacje już w przedsionku.
#
Gdańsk Główny
X Międzynarodowe Targi Kolejowe TRAKO, Gdańsk
Na początek wnętrza. W tym roku TRAKO przeniosło się do nowego centrum wystawienniczego Międzynarodowych Targów Gdańskich — do AmberExpo. Światowo. Był to już ostatni dzień targów, więc część wystawców już zaczynała się pakować. Mimo wszystko i tak było na co popatrzeć. Modele taboru, elementy wyposażenia oraz oferowane usługi…
#
Hala targowa.
#
Newag
W dniu dzisiejszym dwa składy Inspiro weszły do eksploatacji na pierwszej linii metra. Można było się przejechać, a do tego odrobinę się ukulturalnić w środkowej części jednego z nich — posłuchać wykonywanych na żywo utworów, od walca Nad pięknym modrym Dunajem
do Snu o Warszawie
Niemena.
Udało mi się przejechać pierwszym kursem. Nie na całej długości, lecz od Dworca Gdańskiego (pociąg jechał z Kabat). Dużo ludzi. Wrażenia pozytywne.
#
Wjazd na stację Dworzec Gdański.
#
Rampa, nic nie wpadnie.
X Międzynarodowe Targi Kolejowe TRAKO, Gdańsk
Ekspozycja taboru. Dzisiaj pierwsza część — regionalne zespoły trakcyjne, lokomotywy i tramwaj. Kolejne wpisy dotyczyć będą wagonu 166A i ED250.
Na dobry początek spalinowe zespoły trakcyjne Pesy należące do rodziny Link oraz EZT Newagu 31E Impuls.
#
SA139-002, 31WE-005 i 600-003.
Pesa — 600/SA139 Link
Dwuczłonowy spalinowy zespół trakcyjny Link II. Przeznaczony dla niemieckiego regionalnego przewoźnika Regentalbahn. Seria dwunastu Linków ma jeździć pod marką Oberpfalzbahn. Prędkość maksymalna wynosi 140 km/h.
Zespoły tej samej rodziny zostały zamówione również przez UM Województwa Zachodniopomorskiego (2 dwuczłony) i Lubuskiego (4 dwuczłony), České dráhy (31 dwuczłonów), Niederbarniemer Eisenbahn (7 dwuczłonów i 2 trójczłony) oraz Deutsche Bahn (umowa ramowa na maksymalnie 470 zespołów, do tej pory zamówiono 39).
#
Link dla Oberpfalzbahn.
#
Wysuwany stopień.
Liczba odsłon:
4237;
Przyporządkowane kategorie:
111Ed (1),
31WE (1),
E4MSU (1),
EN62 (1),
Gama (1),
Gdańsk (4),
Impuls (1),
Link (1),
Newag (1),
Pesa (1),
SA139 (1),
Solaris (8),
TRAKO (3),
Tramino (1)
X Międzynarodowe Targi Kolejowe TRAKO, Gdańsk
12
października
2013
11.39
Zakłady Cegielskiego (H. Cegielski — Fabryka Pojazdów Szynowych) zaprezentowały na targach przedziałowy wagon klasy pierwszej typu 166A. Wagon ma wszystkie cechy, jakie posiadają nowe wagony Cegielskiego, m.in. mostki przejściowe Hübnera i lekko zmodyfikowany schemat malowania PKP Intercity z czarnym pasem okiennym.
X Międzynarodowe Targi Kolejowe TRAKO, Gdańsk
21
października
2013
22.00
Och i ach. Nadszedł czas, aby poruszyć temat składów ED250. Ostatnio dużo można było o nich usłyszeć tu i tam. Wszak jak wszyscy, to i ja.
Wypada zacząć od nazewnictwa. Skład jest oznaczony obecnie wymaganymi numerami UIC. Prezentowanemu w Gdańsku, pierwszemu jaki dotarł do Polski przyporządkowano je z przedziału 93 51 2 370 001-2 – 93 51 2 370 007-9 (pierwszy w Polsce pojazd z trójką na drugiej pozycji, która oznacza, że jest to EZT dużej prędkości
). Jednak nosi on również oznaczenie serii ED250 wraz z numerem inwentarzowym 001. Jest to ładne nawiązanie do naszego systemu oznaczeń, do którego stosowanie nie jest już wymagane. Liczba 250 została zaimprowizowana, ponieważ wg naszych zasad dla EZT powinna się ona mieścić w przedziale 51–99 (z podprzedziałami określającymi parametry zespołu/wagonu), jednak skład ten nie spełnia wymagań, żeby zostać zakwalifikowanym do jakiejkolwiek przewidzianej serii. Więc wybór ED250 uważam za sensowny. Przecież raczej nieprędko doczekamy się kolejnych zespołów o prędkości maksymalnej równej 250 km/h.
Nazwa handlowa całej rodziny pojazdów to Pendolino (z wł. wahadełko
) i obejmuje elektryczne zespoły trakcyjne o prędkościach maksymalnych od 200 do 250 km/h, w większości wyposażone w system wychylnego pudła (jednak nie wszystkie, np. większość hiszpańskich i nasze) i produkowane przez Alstom (początkowo przez Fiat Ferroviaria). W Polsce nazwa się przyjęła i w zasadzie każdy powie coś o Pendolino.
#
Trumienka i oznaczenie serii klasycznym krojem pisma.
