Na północ
Wi nøt trei a høliday in Sweden this yër? — Szwecja 20132013
Zachód, północny zachód
Przyszła pora na relację z wyjazdu do Szwecji. (Nareszcie!) Jednak Królestwo Szwecji to nie Nasielsk czy Otwock, gdzie wystarczy pójść na dworzec, poprosić w kasie o bilet i wsiąść w podmiejski.
Przygotowania
Jest wiele sposobów, na które można dostać się do Skandynawii. Samolot, prom… i oczywiście pociąg! Moje połączenie z Warszawy do Malmö zakładało dwie przesiadki, a pokonanie 1244 kilometrów miało zająć trzynaście godzin i dwadzieścia osiem minut (prędkość handlowa: 92 km/h).
Zanim wyruszyłem, należało się zaopatrzyć w bilety. To co mogłem kupić w Polsce postanowiłem załatwić w Centrum Obsługi Klienta PKP Intercity na dworcu Centralnym. Teoretycznie mógłbym zrobić to w dowolnej kasie międzynarodowej, ale czułem, że w zwykłej kasie musiałbym przekonywać kasjera o istnieniu biletów, jakie chcę zakupić, czy coś w ten deseń.
Pewnie moje obawy były przesadzone, ale kasjer w COK-u był naprawdę dobrze zorientowany. Nawet znał lepszą ofertę na dojazd do Berlina (PASS) niż ja. Informator InterRaila również o niej nie wspominał, strona PKP Intercity także — przynajmniej w widocznym miejscu. Udało mi się załatwić bilet InterRail w wersji Global Flexi 10/22 czyli ważny we wszystkich krajach uczestniczących przez dziesięć wybranych dni w ciągu dwudziestu dwóch oraz bilety na dojazd do Berlina (do Frankfurtu nad Odrą) i z powrotem. Potrzebowałem ich dlatego, że InterRail nie jest ważny w kraju zamieszkania podróżnego.
InterRail pozwala na przejazd większością pociągów w Europie. Na przejazd pociągami objętymi obowiązkową rezerwacją miejsc należy dokupić miejscówki, a niektórzy lokalni/prywatni przewoźnicy nie uczestniczą w ofercie.
Bilety na przejazd pociągami Kolei Szwedzkich (Statens Järnvägar — SJ) można kupić przez internet, można również wybrać zakup samych dopłat. Wszystkie kolejne odcinki dodaje się do koszyka po czym można dokonać wyboru, w jaki sposób chcemy otrzymać bilety. Ja wybrałem odbiór w biletomacie. O szczegółach jeszcze napiszę.
O trasie
Trasa, którą wybrałem, prezentuje się następująco: Warszawa Wschodnia — Berlin Ostbhf — København H — Malmö C — Göteborg C — Östersund C — Gällivare — Narvik — Stockholm C — Uppsala C — Stockholm C — Malmö C — Berlin Hbf — Warszawa Wschodnia.
Dzień pierwszy: dostać się do Szwecji
Podróż rozpoczęła się na stacji Warszawa Wschodnia o godzinie 5.38. Wtedy to odjechał pociąg EuroCity Berlin-Warszawa-Express, nr poc. 46. Prowadzony Husarzem dojechał do stacji Berlin Ostbhf o 11.01, gdzie miałem przesiadkę. BWE odjechał i na ten sam tor wjechał InterCityExpress (ICE) do Kopenhagi odjeżdżający o 11.14. Na ten pociąg składały się trzy jednostki ICE TD i był to pociąg wielorelacyjny: pierwsza zmierzała do Aarhus, a dwie kolejne właśnie do Kopenhagi.
Przyporządkowane kategorie: Berlin (2), Dania (3), Deutsche Bahn (2), EC Berlin-Warszawa-Express (3), ICE TD (2), Malmö (5), Niemcy (2), Øresundståg (3), PKP Intercity (23), Szwecja (21)