Menu

Na północ

Wi nøt trei a høliday in Sweden this yër? — Szwecja 2013
16
lutego
2015
23.39

Gällivare i Dundrets Naturreservat

Podczas mojego pobytu w Gällivare skorzystałem z pięknej pogody i wybrałem się na pieszą wycieczkę do rezerwatu przyrody położonego nieopodal Gällivare. Najwyższe tutejsze wzniesienie to Dundret (823 m n.p.m.), na którym znajduje się ośrodek narciarski. Przeszedłem niecałe piętnaście kilometrów, które zapewniły mi wspaniałe widoki. Myślę, że takie krótkie wprowadzenie jest wystarczające w tym przypadku i mogę przejść do zdjęć.

#Fot. 920
Widok z kładki na stację w Gällivare.
#Fot. 921
Rzeka Vassara (szw. Vassaälven), w tle widać jezioro Vassaraträsket.
#Fot. 922
Wzgórza w pobliskim rezerwacie — pierwsze z lewej to Dundret (823 m n.p.m.).
#Fot. 926
Granica rezerwatu; zakaz poruszania się na skuterach śnieżnych.
#Fot. 928
Jeden ze stoków tutejszego ośrodka narciarskiego.
#Fot. 933
Aitik — największa odkrywkowa kopalnia miedzi w Europie.
#Fot. 934
Widok na Gällivare. Za miastem: osada Malmberget (dosł. Góra Rudy) i kopalnia rudy żelaza.
#Fot. 935
Zbliżenie na Aitik.
#Fot. 936
Hotel Dundret.
#Fot. 944
Widok w kierunku Norwegii — niektóre góry są jeszcze pokryte śniegiem.
#Fot. 945
Dopiero z tej wysokości widać dobrze wielkość kopalni Aitik.
#Fot. 947
Centrum Gällivare — widoczna stacja i dworzec kolejowy.
#Fot. 948
Tu już ze szczytu wzgórza o nieustalonej przeze mnie nazwie (wysokość około 750 m n.p.m.).
#Fot. 949
Przez cały dzień widziałem nie więcej niż dziesięć osób i dokładnie trzy psy.
#Fot. 952
Zespół X52 9034 jako Norrtåg z Kiruny do Luleå.
#Fot. 953
Dworzec kolejowy.
#Fot. 954
Autobus regionalny. Przystosowany do przewozu przesyłek kurierskich i innych towarów.
#Fot. 956
Pomnik upamiętniający budowę Inlandsbanan.
#Fot. 958
Norrtåg do Kiruny.

IORE

Przez Gällivare przebiega linia Malmbanan, na której prowadzony jest głównie ruch towarowy. Obsługuje ona kopalnie rudy żelaza w Kirunie i w Malmberget, przewożąc cenny surowiec do niezamarzającego portu w Narwiku (Norwegia) oraz do Luleå, gdzie znajduje się port i huta.

W 2012 roku przewozy rudy żelaza na tej linii stanowiły 44% (!) przewiezionej masy towarów w Szwecji (29,056 mln ton) i 21% pracy przewozowej (4 588 mln ton).

Przewozy te obsługuje LKAB Malmtrafik, spółka zależna LKAB — właściciela kopalń w Kirunie i w Malmberget. Obecnie każdy pociąg pociąg z rudą składa się z dwuczłonowej lokomotywy IORE oraz 68 wagonów, każdy o ładowności 100 ton. Masa brutto ładownego pociągu wynosi 8600 ton — są to najcięższe pociągi uruchamiane w Europie. Linia jest dostosowana do nacisku 30 ton na oś, a tabor wyposażony jest w sprzęgi samoczynne AAR (Janneya). Do 1969 roku korzystano tu ze standardowych w Europie do dziś sprzęgów śrubowych, które wraz z rosnącą masą pociągów stały się zbyt słabe. Wymieniono je na samoczynne sprzęgi SA3, używane przez koleje ZSRR (i nadal są na tamtych terenach). Jednak i one w końcu były niewystarczające dla Szwedów — wraz z dostawami nowych lokomotyw IORE po raz kolejny zmieniono sprzęgi, tym razem na AAR, używane przez koleje w Ameryce Północnej i Japonii.

W tabeli przedstawiono dane techniczne jednego członu lokomotywy IORE:

ProducentADTranz / Bombardier
Lata budowy2000–14
Zasilanie15 kV, 16 2/3 Hz
Układ osiCo'Co'
Liczba i moc silników6x900 kW = 5 400 kW
Maksymalna siła pociągowa600 kN
Średnica kół1 250 mm
Długość całkowita22 905 mm
Szerokość pudła2 950 mm
Wysokość (z opuszczonym odbierakiem)4 465 mm
Masa służbowa180 t
Prędkość maksymalna80 km/h
Liczba zbudowanych lokomotyw34
#Fot. 959
Dwuczłonowa lokomotywa IORE z próżnym składem wagonów do przewozu rudy żelaza.
#Fot. 960
Taki sam skład w kierunku przeciwnym.
#Fot. 962
Każdy skład liczy 68 wagonów.
Liczba odsłon: 2403;
Przyporządkowane kategorie: Gällivare (4), IORE (3), Norrtåg (1), X52 (2)